Er wordt mij wel eens gevraagd waarom ik me niet omschool tot leerkracht. Ik ben zo vaak op school te vinden, ik zou het niveau aan moeten kunnen, ik wil graag helpen en er is een lerarentekort. Omscholen tot leerkracht lijkt een logische stap. Bovendien kun je als zij-instromer zo aan de bak.
Vroeger heb ik collega’s getraind en ook nu vind ik het leuk om mensen te helpen met nieuwe dingen en mijn kennis te delen. Waarom ik me niet laat omscholen gooi ik steevast op een gebrek aan geduld.
Nu de scholen dicht zijn kan ik mooi eens oefenen hoe het is om juf te zijn. Enthousiast zijn mijn gezin en ik er aan begonnen. Iedereen onwennig.
Na een eerste dag, die van een leien dakje ging, dacht ik “Oooh, dat doen we wel even”. De dagen er na brachten die gedachte aan het wankelen en deze week ben ik in staat om er mee te stoppen. Wat valt dit tegen!
Vooral Thijs vindt het maar moeilijk te verkroppen dat zijn moeder opeens de juf is, zeker als ik hem op zijn foutjes wijs. Hij is niet vooruit te branden en wil precies niet werken als ik wil dat hij dat wel doet. Kris komt ’s morgens steeds trager op gang en hoe ik haar moet motiveren is me een raadsel…
En dit zijn dus mijn eigen kinderen hè, de kinderen die ik van haver tot gort ken, de kinderen waar ik van zou moeten weten hoe ik met ze om moet gaan.
Natuurlijk moeten we allemaal wennen aan de situatie en gaat het na verloop van tijd vast beter. Natuurlijk is deze situatie niet te vergelijken met een klas vol kinderen die niet van mij zijn. Natuurlijk luisteren ook mijn kinderen beter naar de leerkracht op school…
Dat ik naast het thuisjuffen ook gewoon aan het werk ben, werkt ongetwijfeld niet mee. Voor m’n gevoel krijgt niets mijn onverdeelde aandacht en daar baal ik van. Hoe zou dat in een klas gaan, vraag ik me af. Als je weet dat Pietje meer aandacht nodig heeft, maar dat je de aandacht moet proberen te verdelen over alle kinderen… Ik denk niet dat ik dat zou kunnen.
Omscholen. Natuurlijk heb ik het wel eens overwogen. Onderwijs is een van de peilers van onze samenleving en inderdaad, ik wil graag bijdragen aan goed onderwijs. Maar voor de klas… De afgelopen dagen heb ik ontdekt dat ik daar, naast het geduld, ook de ballen niet voor heb.